Consument profiteert van toezicht op financiële dienstverlening
Consument profiteert van toezicht op financiële dienstverlening
In 2006 trad een hele reeks van nieuwe wettelijke regels in werking op het gebied van de financiële dienstverlening, ondermeer onder de noemer Wet op de financiële dienstverlening (Wfd. Sinds 1 januari 2007 zijn alle nieuwe wettelijke regels, waaronder de WFD, opgenomen in de nieuwe Wet Financieel Toezicht. Deze wet moet ervoor zorgen dat voortaan de verkoop of de advisering van elk financieel product uitsluitend nog gebeurt door goed opgeleide en betrouwbare personen, die oog hebben voor de bijzondere situatie van hun klanten. Vaste lezers van deze rubriek kunnen zich voorstellen dat wij hier bijzonder blij mee zijn. Immers, de aanleiding voor deze rubriek was de soms schandalige wijze waarop aanbieders en sommige bemiddelaars bedenkelijke financiële producten bij het grote publiek ‘door de strot duwden’ . Reden genoeg om wat dieper op de nieuwe wet in te gaan.
Niet alle aanbieders en bemiddelaars zijn oplichters
De komst van de nieuwe wet betekent niet dat u eerder in het Wilde Westen leefde, met ‘adviescowboys’ die u met alle plezier aan slechte producten hielpen. Voor bemiddeling in verzekeringen bestaan al sinds 1954 wettelijke eisen. Toch waren er adviseurs (zowel bij banken, verzekeraars als advieskantoren) die het minder nauw namen met uw belangen als klant. ‘Namen’ want de nieuwe regels moeten hier een eind aan maken. Voortaan moeten alle personen die van de financiële dienstverlening hun beroep hebben gemaakt, over een vergunning beschikken voor elke productgroep waarvoor ze diensten verrichten. Dus ondermeer een aparte vergunning voor schadeverzekeringen, bancaire producten en hypotheken. Dit betekent een lange periode van zorgvuldige voorbereiding door (de medewerkers van) de financiële dienstverlener en diepgaand onderzoek door de instantie die de vergunning moet verlenen, de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Dit is ook de instantie die toezicht houdt op de banken en de verzekeringsmaatschappijen, niet de eerste de beste dus.
Naast behalen vakdiploma’s is bijscholing verplicht
De financiële dienstverlener (in persoon of als bedrijf) moet een flinke periode aan de studie om de vereiste vakdiploma’s te behalen en hij blijft ook na het verkrijgen van de vergunning tot bijscholing verplicht. Vervolgens wordt hij of worden, als het om een bedrijf gaat, de directeuren privé en zakelijk doorgelicht door de AFM. Pas als een financiële dienstverlener betrouwbaar en deskundig is bevonden, een beroepsaansprakelijkheidsverzekering heeft afgesloten (zodat u schade op hem kunt verhalen) én zich heeft aangesloten bij het centrale klachteninstituut, dan zal hem een vergunning worden verleend. Ook na het uitgeven van de vergunning zal de AFM permanent en streng toezicht houden.
Klantprofiel verplicht bij ingewikkeld product De eisen van de Wft moeten er kortom voor zorgen dat u als klant bij de keuze en aankoop van een financieel product wordt bijgestaan door betrouwbare personen met kennis van zaken. En de wet gaat nog verder om u te beschermen. Zo is uw financiële adviseur verplicht een klantprofiel van u te maken als u bij hem (of haar) te rade gaat over een ingewikkeld financieel product, zoals een lijfrentepolis, of een beleggingshypotheek. In dit klantprofiel worden, voor zover relevant, uw financiële positie, wensen, voorkeuren en overige omstandigheden in kaart gebracht. Aan de hand van deze analyse geeft de adviseur u dan een voor uw situatie passend advies.
Wft vereist ook (tijds)investering van klanten Vreemd genoeg worden adviseurs die volgens de voorschriften en in het belang van de klanten willen werken vaak nog met argwaan bekeken door de mensen die een financieel product willen kopen. Zo merken wij in onze dagelijkse praktijk dat veel mensen eigenlijk maar weinig interesse hebben in de totstandkoming van het financieel advies en er soms zelfs bezwaren tegen hebben als wij of onze adviseurs via het stellen van vragen proberen inzicht te krijgen in het (financiële) wel en wee van de voor ons zittende klant. Regelmatig worden goed willende adviseurs min of meer verweten dat andere ‘adviseurs’ waar men kennelijk eerder al voor advies is geweest, blijkbaar zonder al die aanvullende informatie ook een advies hebben kunnen geven. De Wft is echter juist ontstaan om deze pure verkopers (want het zijn geen adviseurs) een halt toe te roepen. De Wet vereist dus ook dat u als klant tijd en aandacht investeert aan de koop van financiële producten. Informeren mag natuurlijk nog altijd, als partijen echter u als consument met een concreet product van een concrete verzekeraar of bank benaderen, zullen zij aan strenge regels moeten voldoen. Ook de misleidende reclames voor ‘goedkope’ leningen zijn aan banden gelegd door deze wet. Kortom, een wet waar u als consument veel profijt van heeft, mits ook u tijd en aandacht besteedt aan de koop van financiële producten .
