09-07-2006

Hoe gaat het straks met de hypotheekrenteaftrek?

Hoe gaat het straks met de hypotheekrenteaftrek? 

Op het verlanglijstje van de (top)ambtenaren die het in Den Haag bepalen staat al jaren ergens bovenaan de hypotheekrenteaftrek, het ‘h-woord’. De grondgedachte en de wens is dat bepaalde groepen uit de samenleving meer belasting moeten gaan betalen dan anderen (de ‘sterkste schouders’). De vraag is dus hoe je dit rustig door de strot duwt zonder dat de patiënt stikt. Het Ministerie van Financiën heeft in maart 2006 een publicatie gedaan met informatie over de gevolgen van de beperking van de hypotheekrenteaftrek.

Eerst wat wetenswaardigheden
Over het algemeen ergert men zich aan het feit dat de een 52 procent terugkrijgt van de betaalde hypotheekrente en de ander slechts 35 procent. In 2005 waren er in de leeftijd tot 65 jaar ca. 800.000 huishoudens die een gezamenlijk verzamelinkomen hadden van € 60.000,00 of meer. Dit houdt uiteraard niet in dat deze ook in de 52 procent-schijf vielen. Er kunnen tweeverdieners bijzitten. Er waren ca. 230.000 huishoudens die meer verdienden dan € 90.000,00. In deze groep heeft 89 procent een eigen woning. Er waren 2,3 miljoen huishoudens tot 65 jaar die tot € 30.000,00 verdienden en hiervan heeft 33 procent een eigen woning. De gemiddelde WOZ-waarde van de woningen van deze groep lag op € 200.000,00 en bij de groep die meer verdient dan € 90.000,00 ligt de WOZ-waarde op € 405.000,00.
Van de mensen tot 65 jaar heeft gemiddeld 94 procent een hypotheek en van de mensen die ouder zijn dan 65 jaar heeft gemiddeld 51 procent een hypotheek. Zonder maatregelen zal dit percentage volgens ons in de toekomst stijgen omdat men tegenwoordig niet meer aflost op de hypotheek. Althans, veel minder dan voorheen.

Welke kant gaat het op?
Er zijn een aantal denkrichtingen die rondwaren en elke richting heeft specifieke kanten. Grofweg zijn er ongeveer 7 varianten op het beperken van de renteaftrek. Het voert hier te ver om deze allemaal door te nemen. Het volledige rapport is te vinden op www.minfin.nl en hier nemen we wat varianten globaal door. De eerste is om de aftrek van de hypotheek af te toppen (SP, Jan Marijnissen). Je kan de rente aftrekken tot een maximale hypotheek van € 237.000,00 en hierboven niet meer. Dit betekent voor ca. 250.000 huishoudens een beperking van de renteaftrek. 

Vendrik van Groen Links stelde voor eerst de hypotheek te verminderen met het vermogen in Box III. De rest is dan aftrekbaar als hypotheekrente. Bijvoorbeeld vermogen in Box III stel € 50.000,00 en hypotheek bijvoorbeeld € 150.000,00. Aftrekbaar is dan de rente over € 100.000,00. Groen Links heeft ook voorgesteld om de rente af te trekken in een vaste belastingschijf van bijvoorbeeld 34,4 of 42 procent.
De variant die steeds meer in het nieuws komt is de variant die ook een beetje logisch lijkt voor veel mensen. Men stelt voor dat elk jaar een stukje minder aftrekbaar wordt van de hypotheek. Bij een hypotheek van bijvoorbeeld € 150.000,00 zal na 1 jaar € 5.000,00 (1/30e deel) niet meer aftrekbaar zijn en naar Box III gaan. Na 2 jaar is nog € 140.000,00 aftrekbaar enzovoorts. Na 30 jaar is de gehele hypotheekrente niet meer aftrekbaar. 

Daarnaast zijn er nog 2 varianten om de woning over te hevelen naar Box III. Bij de ene variant heb je dan een ‘vlaktaks’ van 30 procent. 30 procent aftrek van de rente en 30 procent bijtelling van het eigen woningforfait. De andere variant stelt dat de woning plus de hypotheek naar Box III gaat en hiermee wordt de hypotheekrenteaftrek en het eigen woningforfait afgeschaft. Tot slot heeft Groen Links het idee geopperd om elk jaar het eigen woningforfait te verhogen met 0,05 procent. Dit levert per 0,05 procent € 166 miljoen op.

Conclusie
Het meest vreemde is dat de hypotheekrenteaftrek als een uitgave van de overheid wordt gezien. Er wordt geen rekening gehouden met het feit dat de hoogte van de belastingtarieven rekening houdt met aftrekposten. Dit betekent dus dat de tarieven omlaag moeten als er aftrekposten vervallen en dat lees je nergens. Om geen paniek te zaaien en om de gevolgen in de hand te houden is een zeer langdurige overgangsregeling noodzakelijk. De regering lijkt al voor velen onbetrouwbaar en men moet er voor zorgen dat het vertrouwen niet nog minder wordt. Dit neemt men uiteraard mee in het spel want de sympathie van de kiezer is eten en drinken voor de politicus en daar gaat het uiteindelijk allemaal om. Dus misschien wordt de soep niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend.

Nemassdeboer maakt gebruik van functionele, analytische en tracking cookies. Instellingen