Iedereen heeft recht op overheidsbijdragen, deel 2
Iedereen heeft recht op overheidsbijdragen, deel 2
De Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO)
Volgens het voorlichtingscentrum overheidbijdragen zijn veel mensen niet op de hoogte van het bestaan van veel aantrekkelijke overheidsbijdragen en financiële extraatjes. Ook denken (te) veel mensen dat het omslachtig en ingewikkeld is om bij overheidsloketten en op internet uit te zoeken waar ze allemaal recht op hebben. Er zijn tientallen bijdragen en vergoedingen, maar er is een zeer gebrekkige kennis hierover bij de mensen die er recht op hebben. Een paar weken geleden hebben wij hier voor het eerst aandacht aan geschonken. We zijn toen ingegaan op ‘voordeeltjes’ die te verkrijgen zijn in relatie met de aanschaf of het bezit van een auto. Vandaag staan we stil bij de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, kortweg Wmo, een belangrijke verzamelwet voor allerlei zaken op het gebied van huishoudelijke hulp en allerlei andere zorgonderwerpen.
Gemeente voert uit
Heeft u zelf of een van uw familieleden hulp nodig bij het huishouden? Een gehandicaptenkaart? Een voorziening om de badkamer beter toegankelijk te maken omdat er sprake is van een beperking? Hiervoor is de Wmo ontwikkeld. Met de toenemende vergrijzing in de komende jaren zal de Wmo steeds belangrijker worden en gaat er ook steeds meer geld in om. De uitvoering van de Wmo is in handen gegeven van de gemeenten, die daarvoor van het Rijk geld krijgen. Alle gemeenten in onze regio hebben een eigen Wmo- of zorgloket ingericht, waar u een aanvraag kunt doen voor een bijdrage. Vanuit dat loket wordt beoordeeld of u in aanmerking komt voor ondersteuning van de Wmo. Alle gemeenten hebben hier ook eigen voorwaarden voor ontwikkeld, waardoor het voor kan komen dat dezelfde zorgvraag niet overal tot dezelfde uitkomst leidt. De gemeente kan u vragen mee te werken aan een onderzoek om te beoordelen welke voorziening in uw geval nodig is. Dat onderzoek wordt uitgevoerd door een eigen deskundige van de gemeente of bijvoorbeeld via het Centrum Indicatiestelling Zorg (CZ).
Voorbeelden van ondersteuning door de gemeente
De Wmo is een zeer uitgebreide wet en zoals al aangegeven wordt de wetgeving ook regelmatig geactualiseerd, waarbij regels veranderen of nieuwe mogelijkheden aan de gemeentes worden geboden om hun burgers de helpende (zorg)hand te bieden. Hieronder volgt een overzicht van de meest voorkomende vergoedingen.
• Hulp bij het huishouden;
• Aanpassingen van de woning vanwege een beperking, zoals een traplift of aanpassingen in de badkamer zoals extra handgrepen, een toiletverhoging, anti slipmateriaal etc. etc.;
• Vervoervoorzieningen in de regio voor mensen die slecht ter been zijn en niet met het openbaar vervoer kunnen reizen;
• Hulp bij het opvoeden van kinderen;
• Ondersteunen van vrijwilligers en mantelzorgers;
• Rolstoel;
• Maaltijdverzorging;
• Maatschappelijke opvang, zoals ‘blijf- van-mijn-lijf huizen’ en daklozenopvang, sociaal cultureel werk, zoals buurthuizen
Algemene, collectieve en individuele voorzieningen
Binnen de Wmo is er een onderscheid in algemene-, collectieve-, en individuele voorzieningen. Eerst wordt altijd gekeken of iemands beperking kan worden opgelost met een algemene voorziening. Bijvoorbeeld de boodschappendienst of een maaltijdservice. Mocht een algemene voorziening geen oplossing bieden, dan wordt er gekeken naar een collectieve voorziening, bijvoorbeeld het Collectief Vraagafhankelijk Vervoer (CVV). Als laatste wordt gekeken naar een individuele voorziening, zoals rolstoelvoorzieningen, vervoervoorzieningen, woonvoorzieningen en hulp bij het huishouden.
In een volgende kwestie gaan we wat dieper in op de verschillende vergoedingen die vanuit de overheid mogelijk zijn bij alle vormen van opleiding, voor en tijdens de loopbaan.
Tot over twee weken!.
